تریکوموناس عفونت انگلی ادرار

تریکوموناس چیست؟
عامل بیماری: عامل این عفونت، یک انگل تک‌سلولی و تاژک‌دار به نام تریکوموناس واژینالیس (Trichomonas vaginalis) است.
محل زندگی: این انگل در دستگاه تناسلی-ادراری انسان زندگی می‌کند.
در زنان: شایع‌ترین محل عفونت، واژن (مهبل) و دهانه رحم است.
در مردان: شایع‌ترین محل عفونت، مجرای ادراری (داخل آلت تناسلی) است.
💨 راه‌های انتقال
راه اصلی انتقال تریکومونیازیس، تماس جنسی (واژینال، دهانی یا مقعدی) با فرد آلوده است.
انتقال از زن به مرد، مرد به زن و زن به زن امکان‌پذیر است.
انتقال از طریق تماس‌های غیرجنسی (مانند استفاده از حوله مشترک، استخر یا صندلی توالت) بسیار بسیار نادر است، زیرا انگل در خارج از بدن انسان به سرعت از بین می‌رود.
علائم عفونت (تریکومونیازیس)
یکی از نکات بسیار مهم در مورد این عفونت، تفاوت علائم بین زنان و مردان است. بسیاری از افراد (به خصوص مردان) آلوده هستند اما هیچ علامتی ندارند و ندانسته عفونت را منتقل می‌کنند.
اگر علائم بروز کنند (معمولاً ۵ تا ۲۸ روز پس از آلودگی)، به شکل زیر خواهند بود:
در زنان:
ترشحات واژینال: این مشخص‌ترین علامت است. ترشحات معمولاً رقیق، کف‌آلود، به رنگ زرد مایل به سبز (یا خاکستری) و دارای بوی نامطبوع (اغلب شبیه بوی ماهی) هستند.
خارش و سوزش: خارش، سوزش و قرمزی شدید در ناحیه واژن و لبه‌های خارجی آن.
درد: احساس ناراحتی و درد هنگام ادرار کردن یا در طول رابطه جنسی.
نمای دهانه رحم: در معاینه بالینی، گاهی اوقات دهانه رحم به دلیل نقاط قرمز رنگ کوچک (خونریزی‌های نقطه‌ای)، ظاهری شبیه به "توت‌فرنگی" پیدا می‌کند (Strawberry Cervix).
در مردان:
اغلب بدون علامت: اکثریت قریب به اتفاق مردان هیچ علامتی ندارند.
در صورت بروز علائم:
ترشحات خفیف از مجرای آلت تناسلی.
سوزش هنگام ادرار کردن یا پس از انزال.
خارش خفیف در داخل آلت تناسلی.
روش‌های تشخیص
از آنجایی که علائم این بیماری می‌تواند با سایر عفونت‌ها (مانند واژینوز باکتریایی یا عفونت‌های قارچی) همپوشانی داشته باشد، تشخیص قطعی فقط از طریق آزمایشگاه امکان‌پذیر است:
آزمایش میکروسکوپی (Wet Mount):
روش: رایج‌ترین و سریع‌ترین روش است. نمونه‌ای از ترشحات واژن (در زنان) یا ادرار (در مردان) گرفته شده و بلافاصله زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود.
تشخیص: مشاهده مستقیم انگل‌های متحرک و تاژک‌دار.
محدودیت: حساسیت این روش متوسط است (حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد) و ممکن است موارد خفیف را تشخیص ندهد.
کشت (Culture):
روش: نمونه در محیط کشت مخصوص (مانند محیط Diamond's) کشت داده می‌شود.
تشخیص: این روش "استاندارد طلایی" (Gold Standard) محسوب می‌شد، زیرا حساسیت بالایی دارد اما پاسخ آن چند روز (۳ تا ۷ روز) طول می‌کشد.
آزمایش‌های مولکولی (NAATs):
روش: این آزمایش‌ها (مانند PCR) ماده ژنتیکی (DNA یا RNA) انگل را در نمونه تشخیص می‌دهند.
تشخیص: این روش‌ها دقیق‌ترین، حساس‌ترین و سریع‌ترین روش‌های تشخیصی مدرن هستند و استاندارد طلایی جدید محسوب می‌شوند.
💊 درمان و عوارض
درمان:
تریکومونیازیس به راحتی با آنتی‌بیوتیک‌ها (معمولاً مترونیدازول یا تینیدازول) درمان می‌شود.
نکته حیاتی: نکته بسیار مهم در درمان این است که تمام شرکای جنسی فرد مبتلا باید به طور همزمان درمان شوند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند. در غیر این صورت، عفونت مجدداً بین آن‌ها منتقل خواهد شد.
در طول دوره درمان، باید از مصرف الکل خودداری شود.
عوارض عدم درمان:
اگر این عفونت درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض جدی شود:
افزایش خطر HIV: التهاب ناشی از عفونت، فرد را بسیار آسیب‌پذیرتر از قبل نسبت به ابتلا یا انتقال ویروس HIV می‌کند.
عوارض بارداری: در زنان باردار، می‌تواند خطر زایمان زودرس یا تولد نوزاد با وزن کم را افزایش دهد.
بیماری التهابی لگن (PID): در موارد نادر، می‌تواند منجر به عفونت‌های جدی‌تر در رحم و لوله‌های فالوپ شود.

منابع علمی معتبر مقاله
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC):
لینک: https://www.cdc.gov/std/trichomoniasis/default.htm
چرا معتبر است: CDC منبع اصلی ایالات متحده برای اطلاعات بهداشت عمومی و بیماری‌ها است. این صفحه به طور خاص به تریکومونیازیس اختصاص دارد و شامل اطلاعات دقیقی در مورد علائم، انتقال، تشخیص، درمان و آمار است.
سازمان بهداشت جهانی (WHO):
لینک: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/trichomoniasis
چرا معتبر است: WHO آژانس تخصصی سازمان ملل متحد در امور بهداشت عمومی بین‌المللی است. این "برگه اطلاعاتی" (Fact Sheet) یک نمای کلی جهانی از بیماری، اهمیت آن به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی و استراتژی‌های کنترلی ارائه می‌دهد.
کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده (MedlinePlus - NIH):
لینک: https://medlineplus.gov/trichomoniasis.html
چرا معتبر است: MedlinePlus خدماتی از کتابخانه ملی پزشکی (NLM)، بخشی از مؤسسه ملی بهداشت (NIH) است. این منبع اطلاعاتی قابل اعتماد و جامعی را برای بیماران و متخصصان بهداشت به زبان ساده ارائه می‌دهد.